- orata
- auro, āre, v. a. [aurum], to overlay with gold, to gild: a metallorum quoque nominibus solent nasci verba, ut ab auro auro, auras;A.
ab aere aero, aeras, unde aeratus et auratus, etc.,
Prisc. p. 828 P.—As finite verb only in one (doubtful) example in Tert. Coron. Mil. 12.—But very freq. aurā-tus, a, um, P. a.Furnished, overlaid, or ornamented with gold, gilded, gilt: auratus aries Colchorum, Enn. ap. Cic. Or. 49, 163:B.aurata metalla,
metals rich in gold, Lucr. 6, 811:tecta,
id. 2, 28, and Cic. Part. Or. 6, 3:tempora,
covered with a golden helmet, Verg. A. 12, 536:lacerti,
Prop. 4, 12, 57: sinus, ornamented with a golden buckle, clasp, pin, etc., Ov. F. 2, 310:vestes,
id. M. 8. 448:amictus,
id. ib. 14, 263: stolae, * Vulg. 2 Macc. 5, 2:milites,
with golden shields, Liv. 9, 40, 3 al. — Comp.:auratior hostia,
Tert. Idol. 6 fin. —Of gold, golden:C.pellis,
Cat. 64, 5; Ov. M. 1, 470:monilia,
id. ib. 5, 52; cf.:regum auratis circumdata colla catenis,
Prop. 2, 1, 33:lyra,
id. 4, 2, 14; Ov. M. 8, 15 al.—Gold-colored:gemma nunc sanguineis, nunc auratis guttis,
Plin. 37, 10, 66, § 179.—Hence, subst.: aurāta, ae, f. ( ōrāta, Paul. ex Fest. pp. 182 sq. Müll.; cf. aurum init.; Schneid. Gr. 1, p. 59), a fish, the gilt-bream: Sparus aurata, Linn.; Cels. 2. 18; 2, 28; Plin. 9, 16, 25, § 58; Mart. 13, 90.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.